مگان، دختری که نیمی از او یک پرنسس فیری تابستانی و نیم دیگرش آدمیزاد است هرگز با هیچ کجا جور نبوده. پرنس

زمستانی که تصور می‌کرد عاشق اوست ترکش کرده و مگان اکنون اسیر ملکه زمستان است. هنگامی‌که سایه‌ی جنگ بین

تابستان و زمستان بر سرشان سایه انداخته، مگان می‌داند خطر واقعی از جانب فی‌های آهنی آن‌ها را تهدید می‌کند؛ فیری‌های

زاده‌ی آهن که تنها مگان و پرنسی که ترکش کرده، دیده‌اند؛ اما هیچ‌کس حرف مگان را باور نمی‌کند.

بدتر آنکه قدرت‌های جادویی مگان در دسترسش نیست. او در سرزمین فی‌ها به دام افتاده و فقط ذکاوتش به او کمک می‌کند.

اعتماد به فی‌ها احمقانه‌ است. اعتماد به یک خائن، ممکن است مرگبار باشد؛ اما حتی زمانی که جسارتی از جنس آهن در خود

پیدا می‌کند، مگان بی‌اختیار زمزمه‌های دل‌تنگی را در قلب انسانی خود می‌شنود.

اسم من _ نام حقیقی‌ام _ اشالین دارکمیر تالین است و من آخرین پسر زنده‌ی مب_ ملکه دربار

زمستان _ هستم و برای او، مُرده‌ام. سقوط من مثل هر داستان دیگری، با یک دختر شروع شد...

برای اَش _ پرنس یخی _ عشق نقطه‌ضعفی مختص ابلهان و فانی‌ها بود. مرگ نافرجام و هولناک

عشقش هر احساس لطیفی که ممکن بود پرنس زمستان داشته باشد، کشته یا حداقل خودش

این‌طور تصور می‌کرد. بعد مگان چیس _ دخترک نیمه فانی و نیمه فی _ حصارهای او را درهم

شکست و با یک سوگند، پرنس را برای همیشه به‌عنوان شوالیه به‌خود پایبند کرد. زمانی که

تقریباً تمام سرزمین فیری به‌دست فی‌های آهنی نابود شد، مگان سوگند را شکست تا جان

پرنس را نجات دهد. حالا مگان ملکه‌ی آهن است، فرمانروای سرزمینی که هیچ فی زمستان و

تابستانی نمی‌تواند در آن زنده بماند. برای زنده ماندن در سرزمین آهن، اَش باید روح و جسم یک

فانی را داشته باشد؛‌ اما آزمون‌هایی که برای به‌دست آوردن آن‌ها باید از سربگذراند، غیرممکن

هستند؛ و در طول راه پرنس چیزی کشف می‌کند که همه‌چیز را تغییر می‌دهد _ حقیقتی که

سیاه‌ترین باورهایش را به چالش کشیده و به او نشان می‌دهد که گاهی برای فداکاری نهایی، به

چیزی بیش از شجاعت نیاز است.